Ze reisde tijdens haar zwangerschap naar Aruba, de Wadden, Spanje, Kaapstad en Oostenrijk. En de eerste gezinsreisjes zijn inmiddels ook glorieus beleefd. Suzanne van Duijn (33) vertelt Babymoon alles over haar favoriete hotspots, de zwangerschap, de bevalling en het kersverse moederschap.

"Houd je jezelf niet voor de gek?", vroeg Suzanne zichzelf af tijdens de eerste echo. "Zit er wel écht een baby in mijn buik?" We hebben heel bewust voor een kindje gekozen. Maar opeens was het zo ver! Jeetje, het gaat echt nu gebeuren. Met de tweede echo werd het nóg echter. Je zag die embryo echt groeien! Ik dacht: jeetje, dit zit echt in mijn buik. Toen heb ik het aan familie en vrienden verteld. Uiteraard met een tripje naar de Wadden. Eerst mijn broer. Toen mijn moeder. Ze waren echt door het dolle heen!”

Van VrijeMeid naar VrijeMoeder: de voorbereiding

Het is zo raar om opeens een kind in je handen te houden. Hij was zo klein. Ik was echt verbaasd. En verrast. Dit is ‘m! Na een bevalling van een flinke twee dagen zet Suzanne haar zoontje Storm kerngezond op de wereld. Je hebt meteen rust. Zo van: ik hoef niks meer. Leg ‘m maar op mijn borst!

Die rust, daar was Suzanne tijdens de zwangerschap heel bewust mee bezig. Iedereen zegt altijd: "je moet echt je rust pakken, geniet ervan". Dat heb ik ook echt gedaan. Lekker wandelen. Koken. Gezond eten. Veel yoga. Lekker een boek lezen op de bank. In bad gaan. Op stilteretreat gaan om in de rust te komen. Massages. Een buikbeeldje laten maken bij BellySisters. Hoe vaak ben je nou zwanger? Je moet het gewoon laten vastleggen!

Niet denken: "Oh, mijn billen zijn te groot of te klein". Je maakt een gezond kind! En je hebt geen klachten. Toen ik mijn buikbeeldje voor het eerst zag dacht ik: "Oh, wat had ik eigenlijk een mooi figuur!". Terwijl ik me op dat moment een zeekoe voelde. Wat ik mooi vind, is dat je leert om meer van jezelf te houden door je zwangerschap. Ik heb ook twee keer een fotoshoot gedaan.

Op reis tijdens je zwangerschap: een goede zet

Eén van die fotoshoots was in Kaapstad, waar Suzanne in week 22 naartoe reisde met haar vriend. "Dat was echt een hele goede zet. We hebben zo’n fijne reis gehad. En dat is ook echt de laatste trip met ons tweeën geweest."

Vóór Kaapstad reisde Suzanne ook naar Aruba, waar ze het duiken oversloeg. En naar Spanje, waar ze voor het eerst iets dacht te voelen in haar buik. En naar Oostenrijk, waar ze niet heeft geskied maar wel voor het eerst klachten kreeg. “Ik was in mijn derde trimester mee voor de gezelligheid. Lopen in de sneeuw blijkt niet heel goed te zijn voor je bekkenbodem. Pijn! Toen heb ik besloten om wat rustiger aan te doen."

Maar Suzanne was niet alleen maar aan het reizen. Zakelijk lanceerde ze haar tweede boek met een boekevent en ze verkocht haar tweede bedrijf. Privé werd de badkamer verbouwd. "Maar ik voelde me gelukkig nog wel goed! Ik ben toen wel langzaam gaan afbouwen en van mijn zwangerschapsverlof gaan genieten. Ik heb de bevalling ook echt goed voorbereid, dus de stress kon ik makkelijk loslaten."

Hoe Suzanne zich zo goed heeft voorbereid op de bevalling?

Door naar de bevalinfo-avond te gaan bij de verloskundige. Daar krijg je even de feiten op een rij: zo gaat het, en zo werkt het lichaam. Daardoor wilde ik graag thuis bevallen. In de rust, ontspanning en in een vertrouwde omgeving. Ik heb ook verschillende boeken gelezen, waaronder Mama’en van Nina Pierson. Ik heb podcasts geluisterd.

Ik had het gevoel dat ik eerder zou bevallen. En mijn zoontje is met week 39 geboren. Ik wilde niet zo’n verraste moeder zijn die denkt: "ik dacht dat ik tot week 40 de tijd had". Ik heb me echt goed voorbereid op de bevalling en echt genoten van mijn zwangerschapsverlof.

“Als dit het is, dan wordt het heel pittig”

Woensdagavond 6 april braken mijn vliezen. Maar ik had nog geen weeën. De verloskundige kwam meteen checken en zei: "we wachten nog even af". Ik wilde graag thuis bevallen met zo’n bad. Dus die stond opgeblazen in woonkamer. Maar donderdagavond had ik nog steeds geen weeën. Toen werd ik ongeduldig, want als je binnen 24 uur geen weeën krijgt moet je naar het ziekenhuis en ben je medisch.

Donderdag- op vrijdagnacht werd het erger. Om 02:00 uur kon ik niet meer slapen vanwege de weeën. Toen dacht ik: oké, ik ga in het ziekenhuis bevallen en niet meer thuis. Ik neem het risico niet. En je raadt het nooit: eenmaal in het ziekenhuis stopte de weeën weer.

Ongemakkelijke piepjes, zorgverleners die in en uit lopen. Ik was helemaal uit de flow. Dat frustreerde me wel. Toen kreeg ik ook nog eens te horen "dat het misschien beter was om weer naar huis te gaan". Ik dacht echt: geef me een kamer, dan kan ik beginnen! Door die spanning en die stress ging het allemaal nog minder goed.

“Hoe doen mensen dit?!”

Eenmaal in de bevalkamer werd Suzanne geadviseerd om een inleiding te starten. "Maar dat wilde ik liever niet. Dan krijg je een weeënstorm en dat wordt vaak heel intens. En ik wilde het zo graag op de natuurlijke manier. Maar ik had al bijna twee dagen gebroken vliezen en ze zouden me de volgende ochtend toch gaan inleiden.

Toen heb ik toch maar voor die inleiding gekozen, anders was ik al helemaal kapot. Het duurde best wel lang totdat het allemaal aansloeg. Toen de verloskundige uiteindelijk nog meer vliezen weghaalde, ging er een knop om en standje bevalling áán. In een hele korte tijd kreeg ik enorme weeën.

Dat was echt super intens. En ik moest nog wel 6 centimeter! Als dit het is, dan wordt het echt heel pittig. Hoe doen mensen dit?! Ik raakte echt in paniek. De pijn viel enorm tegen. Hoe kan ik dit nog langer volhouden?! Ik kon het niet meer aan. Ook niet onder de douche. Ik gilde echt. Ik heb echt vanalles geroepen. Dat viel me zo tegen van mezelf. Ik dacht: dit ga ik gewoon doen. Maar nu?! Is het zo erg?! En opeens bleek ik op 10 centimeter ontsluiting te zitten!"

“I fokking did it!”

Het was volkomen terecht dat ik zo’n pijn had. Ik had eigenlijk al persweeën gehad onder de douche! En dat gaf me zoveel kracht. Ik kan het wél! Ik dacht: ik ga nu dat kind uitpersen en dan zijn we klaar. Mijn mentaliteit was terug! Bevallen in bad lukte helaas niet meer, voor vullen was geen tijd meer. Ik wilde niet liggend bevallen, dat is een onnatuurlijke houding met die zwaartekracht. Dus ging ik voor de baarkruk, daar zit je in een poep-houding, dat is wel heel natuurlijk.

Mijn vriend is achter mij gaan zitten en ik ben gaan persen. Ik vond het zo spannend! Maar ik dacht: je moet dit doen. Het voelt alsof ik alles kapotmaak, maar doe maar! Als een soort oerkracht die naar bovenkomt pers je. Je doet het gewoon. Dat gaf zoveel kracht! I fokking did it!

Wat wil jij graag meegeven aan andere zwangere vrouwen?

Luister naar je lichaam en doe rustig aan. Altijd maar doorgaan, daar heb ik zelf ook een handje van gehad. Maar je zwangerschap is niet het moment om dat te doen. Loslaten, lief zijn voor jezelf en geen oordeel hebben. Hallo, je bent zwanger. En het is tijdelijk.

Oh, en nog een tip: zoek kraamzorg met een lactatiedeskundige als je graag borstvoeding wil geven. Heel veel kraamverzorgers weten weinig van borstvoeding. Verdiep je in borstvoeding geven! Onderschat dat niet. Het gaat niet allemaal vanzelf. En: laat je bekkenbodem rusten na de bevalling! Laat lekker voor je zorgen. Je moet straks nog genoeg - kan ik je vertellen.

Wat wil jij graag meegeven aan mommy’s to be?

RELAX! Leer ontspannen. Je hebt vooral jezelf ermee als je alles wil controleren. Je baby geeft heel veel signalen. Leer elkaar kennen en dat weet je wat je moet doen. Ga niet denken ‘oh, hij moet zo vaak slapen en dat doet hij niet’. Daar heb je alleen jezelf mee. Want hem boeit het niet. Dus voor wie doe je dat? Laat je niet gek maken door de Moeder Maffia. Iedereen doet het op zijn eigen manier. Doe wat voor jou fijn werkt en wat jij fijn vindt!

Wat ervaar je nu als moeder wat je nooit van te voren had gedacht?

Ik ben verrast van mezelf hoe ik dit kan. In het begin dacht ik: je hebt één taak: houd hem in leven. Geef hem eten. Borstvoeding geven ging meteen goed gelukkig. En ik hoopte dat ik een hele relaxte moeder zou zijn. Dat ben ik gelukkig ook. Je moet niet alles willen controleren en sturen. Het is een baby! Het is de natuur. Het vindt zijn weg wel.

Paspoort

Naam: Suzanne van Duijn
Leeftijd: 33
Woonplaats: Utrecht

Werkt als: Freedompreneur VrijeMeid, auteur en coach
Moeder van: zoontje Storm
Aantal kids: 1

Favoriete hotspots van Suzanne

Horeca

"Ik ben nu nog wel een beetje zoekende in de horeca. Zo van: wat is nou handig met een kleintje? Ik vind een relaxte sfeer erg belangrijk en een klein beetje ruimte is ook wel handig, haha."

• Gys: lunch of koffie in Utrecht
• Ganzenmarkt in Utrecht
• Carmel Market: nieuw restaurant in Utrecht
• Vegitalian: vegan Italiaan in Utrecht

Winkels

"Bij Things I Like, Things I Love in Utrecht is het altijd slagen! Maar dat is meer voor mezelf. Ik ben niet zo van het babyshoppen. Oh, ik ben geen typische moeder wat dat betreft!"

Hotels

"Het Inntell Hotel in Utrecht, daar heb je een jacuzzi op de kamer! Leuk voor een datenight of me-time. Een wikkelhuisje op de Veluwe is heel leuk met het gezin."

Favoriete plekje in Utrecht

"De Ganzenmarkt! Een heel gezellig pleintje met een stuk of zes terrassen en meerdere borrel- en lunchplekjes. Hier is altijd wat te beleven. Dit is echt mijn favo plekje!"

Lievelingsplek in Nederland

"De Wadden! Daar kwam ik als kind al. Het is zo’n unieke plek. Echt dat eilandgevoel met grote stranden en natuurgebieden. En alle vijf de eilanden hebben hun eigen dingetje. Vlieland is mijn lievelings."